Tradities komen, tradities gaan (met hun tijd mee)
Het Groot Dictee der Nederlandse Taal, jarenlang was het een
monument op de televisie. Luisteren naar Philip Freriks die op gedragen toon de
meest onmogelijke zinnen voorlas, om ze vervolgens (nadat ze in hapklare brokken
verdeeld werden) ijverig neer te pennen op het kladblok op schoot. Twee
kantjes, 10 zinnen, een uur en plusminus 25 fouten later kwam er dan aan deze
aangename kwelling een einde. Natuurlijk was er ook nog onze gemeentelijke
equivalent: Het Twenteranddictee. Prachtige evenementen waarin de taal gevierd
werd, die jammer genoeg een treurige overeenkomst hebben: ze bestaan allebei
niet meer. Onvoldoende animo, misschien wel door de autocorrectie en
spellingcontrole in onze digitale hulpmiddelen.
Voor iedereen die met weemoed terugdenkt aan deze
spellingwedstrijden, een dictee speciaal voor 5 december.
1.
Vriezenveen werd dit jaar getrakteerd op een
noviteit: de feeëriek verlichte Pakjesboot 12 legde aan in het halfdonker en
werd aan de ene kant van het Kanaal Almelo-De Haandrik verwelkomd door een
handjevol joelende adolescenten, die hun ongenoegen uitten over de kleur van
een tweetal pieten, en aan de andere kant door enkele honderden onbevangen
kinderen die louter op de feestvreugde waren afgekomen.
2.
De goedheiligman legde zijn traditionele weg
over de dorpsstraat dit jaar niet af in een landauer, calèche of ander rijtuig,
niet op een przewalskipaard, maar op zijn
nieuwe schimmel Ozosnel.
3.
De ouders en kinderen van het veendorp zijn het
sinterklaascomité en eenieder die zijn of haar nek heeft uitgestoken zeer
erkentelijk voor getoonde creativiteit, moed, inzet en enthousiasme!
Misschien vindt u morgen, naast het lezen van de gedichten,
tijd voor het Twenterandsinterklaasdictee. Bij voldoende animo volgend jaar
weer en wie weet is er wel een nieuwe traditie geboren…
Reacties
Een reactie posten