Op het Twente'randje'

Laatst hoorde ik collega’s discussiëren over het woord ‘slof’. Het bracht meteen herinneringen van vroeger naar boven, maar ook verbaasde ik me naarmate het gesprek vorderde hoe vaak mijn omgeving en ik het woord nog gebruiken: ‘wat een sloffe koekjes, heb je ze niet goed afgesloten dan?’. Koekjes die slof kunnen worden. Dus als je geen koekje meer wilt, wordt het netjes weer opgeborgen, met een plakkertje om het pakje goed dicht te plakken, of het wordt in een koekjestrommel gedaan. Zo’n koekjestrommel staat ook op de tafel in de werkruimte in de bieb in Vriezenveen. Zo nu en dan samen ‘eem een bakkie thee of koffie drink’n’. Vooral nu wordt er stil gestaan bij het verlies van onze collega Geja. Als we het hebben over herinneringen, dan denk ik terug aan de mooie momenten in de bieb in Vroomshoop. Twenterand heeft kleine dorpjes, de deur naar de wereld was vooral bij de bieb te vinden. Dat begon al vroeg. Lezen in de klas, nog even naar de bieb, huiswerk maken, informati

Vandaag wordt in theater De Reggehof in Goor het educatieve programma Expeditie Vrijheid gepresenteerd. Dit project is ontwikkeld door het Historisch Centrum Overijssel in samenwerking met een aantal Overijsselse basisscholen om stil te staan bij de viering van 75 jaar vrijheid in Overijssel. In het project gaan leerlingen op expeditie door zowel het algemeen bekende oorlogsverleden als het oorlogsverleden van hun eigen dorp en omgeving. Steeds vaker duikt de vraag op of dat nog nodig is, dat stilstaan bij het verleden, we leven toch in het heden? Jammer genoeg wordt regelmatig pijnlijk duidelijk dat we deze kennis van het verleden nodig hebben om te snappen wat onze vrijheid van vandaag waard is. Wanneer een voetbalcommentator “Sieg heil!” door de studio roept (omdat hij een Duitse voetbaltrainer verkeerd heeft verstaan), een woordvoerder van boze boeren hun situatie vergelijkt met die van vervolgde joden en pro-zwartepietdemonstranten Leeuwarden volplakken met posters waar hakenkru

Tradities, ik ben er dol op. U zult begrijpen dat de afgelopen periode geen straf voor mij is geweest. De feestdagen zijn onlosmakelijk verbonden met jaarlijks terugkerende gebruiken. Ieder gezin en iedere streek heeft zijn eigen tradities. Als deze gebruiken samen komen, kunnen er mooie taferelen ontstaan. Zo heb ik ontdekt dat knieperties in Drenthe anders zijn dan in Twente. Ik ging samen met echte Vriezenveense vrouwen knieperties bakken. Ik had mij goed voorbereid door mijn deeg al te maken. Trots kwam ik aan met mijn kniepertiesijzer en mijn deegballetjes voor de knieperties. Niet wetende dat deze deegballetjes nog dagenlang besproken zouden worden. Wat bleek, de dames kenden dit niet. Niemand kende dit! Deze onschuldige deegballetjes zorgden voor een mooi gesprek over de tradities hier en in Drenthe. Verschillende tradities kwamen samen en dat werd een mooi tafereel. Vanuit Drenthe ken ik de knieperties en de nieuwjaarsrolletjes. De nieuwjaarsrolletjes worden gegeten in het