Op het Twente'randje'

De coronacrisis blijft ons nog steeds bezig houden. De dagelijkse berichten in media als kranten, radio en televisie zijn niet naar de achtergrond verdwenen, maar de maatschappij en vooral de jongeren nemen de informatie niet op dan wel verdringen het. Tegelijkertijd neemt de onrust weer toe. Het aantal besmettingen loopt op. En wat vooral opvalt is de gedragsverandering en die is er niet alleen bij jongeren. Grotere groepen houden zich niet meer aan de afgesproken regels: 1,5 meter afstand, handen wassen en vermijden van drukte. En om je heen kijkend zie je in ieder geval dat de 1,5 meter behoorlijk is gesneuveld zowel op straat als bijvoorbeeld in winkels. En durf er eens een opmerking over te maken. Een woedende blik is minimaal de reactie. Wat is de oorzaak? Aan de feiten is de afgelopen maanden niet veel veranderd. De strenge maatregelen zijn versoepeld. Laat de communicatie en zeker de communicatie naar doelgroepen te wensen over? Daar past een volmondig ja op. In het

Maar dan ineens, Hoort u ons? Het college van B&W van Twenterand staat in mineurstemming op de foto van 150 ansichtkaarten die werden verstuurd naar onze tweede Kamerleden. Sombere, ja zeer sombere gezichten want ze kunnen het allemaal niet meer betalen. De gemeentes worden gemeen gekort door de landelijke overheid. De samenleving is terug bij af, en meer afhankelijk van elkaar. We waren elkaar compleet kwijt, met alsmaar meer, groter, mooier. Besturen is zelfs bedelen geworden. Les 1 is dan, de tering naar de nering zetten. 1,5 miljoen te kort jaarrekening 2019 en minder subsidie voor 2020 en dan toch een nieuw overdekt bad laten bouwen voor meer dan 10 miljoen met een begroot exploitatietekort is volgens mij veel te veel van het goede. En dan hebben we het nog niet eens over de coronacrisis. Zijn we de weg kwijt? Hoogmoedswaanzin? Prestigedrang? Zeg het maar. Het moet me nog één keer van het hart en dan stop ik ermee, de volgende verkiezing zal het antwoord ge

Beste kinderen en ouders van groep 8, Dit hadden we ons heel anders voorgesteld: volle zalen, spotlights en een uitzinnig publiek. Helaas dat zit er niet in, maar zoals een beroemde Amsterdamse filosoof ooit zei:“Ieder nadeel heb z’n voordeel”: Je hoeft je niet te schamen voor je vader die veel te hard lacht of voor je moeder die bij het eerste liedje al begint te snotteren. Maar als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan! Daarom hebben we speciaal voor jullie een blik BN’ers opengetrokken die jullie een mooie boodschap mee willen geven. Marco zou jij deze afscheidsavond kunnen openen? “Afscheid nemen bestaat niet, ik ga wel weg maar verlaat je niet.” Onnavolgbaar, dankjewel. Misschien hadden we beter één van je tekstschrijvers kunnen vragen. Nielson, je was pas bij ons op school om een beetje sfeer te proeven. Hoe was dat, zo’n basisschool zonder kinderen? “Het is ijskoud, en je woorden maken wolkjes in de lucht.” Mooi gezegd Nielson, zonder de warmte van

Wie zich in de politieke arena van Twenterand waagt krijgt het soms zwaar te verduren. Daar kan medecolumnist Henk Jansen over meepraten. Met zijn cabareteske betoog en gewaagde uitspraken over het zwemwater kreeg hij de wind van voren. Tja, wie kaatst kan de bal verwachten. Maar zo maak je het insprekers niet gemakkelijk hun mening naar voren te brengen. Je bedenkt je wel drie keer voordat je je in het hol van de politieke leeuw begeeft. Ook tussen de raadsleden onderling vlogen de jij-bakken heen en weer. Maar mag de politieke discussie wat meer over de inhoud gaan, wat zakelijker zijn, en wat minder op de man/vrouw/mens worden gespeeld? Dan de discussie in de Tweede Kamer over de bestrijding van racisme. Daar liep het helemaal de spuigaten uit met ordinaire scheldpartijen. Een beschamende en gênante vertoning van enkele Kamerleden, die wat mij betreft op die manier niet het volk vertegenwoordigen. Ook op de sociale media is het vaak van dik hout zaagt men planken.

Het is een onderwerp waar we best een documentaire over willen zien op Netflix, met daarna nog een mooie documentaire van BBC, met de stem van David Attenborough. Als we dan al die indrukwekkende beelden zien, zijn we geraakt door de mensen die ervoor zorgen dat de wereld een stukje minder mooi wordt. Boos, geïrriteerd, wat erg toch allemaal! Een halfuurtje later zappen we verder naar het nieuws, waarin nog even wordt benoemd dat jongeren steeds vaker zooi in hun gezicht laten spuiten, olifanten in Afrika met bosjes neervallen, omdat het erop lijkt dat stropers ervoor hebben gezorgd dat ze vergiftigd zijn, en een vleugje Corona nieuws: mensen vinden het toch wel lastig om anderhalf meter afstand te houden. Verder in de wereld lijkt een bepaalde president de verkiezingsstrijd weer aan te gaan, verdraait deze beste meneer praktisch alles wat er aan degelijk onderzoek is geweest, geloven we nog steeds dat mensen niet racistisch zijn, ondanks dat ze niet weten hoe het is om