It takes a village... (Erik Schutmaa)

Nieuwsgierig open ik elke dag weer de brievenbus van school en mijn mailbox: Wat kan de Oranjeschool vandaag voor de maatschappij betekenen? Een sponsorloop organiseren voor kinderen in nood? Kaarten ontwerpen en verkopen voor het goede doel? Natuurlessen geven over de patrijs, waar heel Twenterand wies mee is? Een lokaal wandel- evenement stimuleren of zelfs ondersteunen?

Dagelijks stromen de verzoeken op een basisschool binnen om op de één of de andere manier iets voor de gemeenschap te betekenen. Dat is logisch, een basisschool is natuurlijk een plek waar je op een makkelijke manier kinderen en vooral hun ouders kan bereiken. Vaak gaan de verzoeken over thema's waar we ons als basisschool verbonden mee voelen. Maar een verzoek neerleggen, betekent natuurlijk niet dat deze ook altijd ingewilligd kan worden. De primaire taak van een school is natuurlijk het overdragen van kennis en vaardigheden en daar gaat best veel tijd in zitten. Ook al staat vragen natuurlijk vrij, als organisatie kan je je natuurlijk afvragen of je verzoek gebaseerd is op eigen belang of iets toevoegt aan het onderwijs. Moeten meesters en juffen meelopen om een avondvierdaagse ordelijk te laten verlopen? Is een basisschool de plek waar flyers voor een extra koopavond van een kledingwinkel uitgedeeld moeten worden?
Er bestaat een prachtige uitdrukking in het Engels die aangeeft hoe we hier met elkaar mee om zouden kunnen gaan: "It takes a village to raise a child". Dat dorp dat zijn wij: gezinnen, buurten, kerken, verenigingen, gemeente en belangenorganisaties. En ter geruststelling in dat dorp staat ook nog een school, gelukkig maar...