Feest in het dorp
Het is aan alles te voelen in het dorp. Er gaat iets groots gebeuren. Buurten komen samen, de vlag wordt uitgehangen, er wordt van alles georganiseerd en iedereen praat erover.
Vriezenveen bestaat 650 jaar en iedereen mag het weten.
Ik ga eerlijk bekennen dat ik tien jaar geleden nog nooit van Vriezenveen had gehoord. Toen een vriendin zei dat haar nieuwe vriend uit Vriezenveen kwam, moest ik het dorp eerst even googelen. Niet wetende dat twee meiden uit Emmen hier nu zouden wonen met man en vriend en de 650ste verjaardag van het dorp zouden mogen vieren.
En daar stond ik dan. Met de buurt, bij iemand in de schuur, om te bespreken wat voor versiering er moest komen. Er werd besloten wat er ging gebeuren en er werden al snel afspraken gemaakt. Groepjes werden gevormd en mensen gingen aan de slag. Ik had weleens gehoord van buurtverenigingen en het versieren van buurten, maar nu ben ik er zelf onderdeel van. Op een broeierige maandagavond stond ik samen met de dames van de buurt versiering te maken.
Als iemand tien jaar geleden tegen mij had gezegd dat ik met mijn handen in stro (of was het nou hooi?) zou gaan wroeten en ik mij aangesloten had bij een buurtvereniging, zou ik diegene hebben uitgelachen. Ik weet nog dat we vroeger les kregen in zogenoemde Noaberschap. Dit bleef voor mij een abstract begrip. Tot nu. Het maakt mij gelukkig dat ik het enthousiasme en de stiekeme rivaliteit tussen de buurten mag meemaken.
En dan volgende week. Na weken (sommige buurten zelfs maanden) van voorbereiding barst het feest los. De buurten worden versierd, de vlaggen blijven uithangen, mensen zullen samen komen en iedereen zal erover praten. Vriezenveen viert zijn 650ste verjaardag. Alvast proost Vriezenveen, op nog vele jaren!
Vriezenveen bestaat 650 jaar en iedereen mag het weten.
Ik ga eerlijk bekennen dat ik tien jaar geleden nog nooit van Vriezenveen had gehoord. Toen een vriendin zei dat haar nieuwe vriend uit Vriezenveen kwam, moest ik het dorp eerst even googelen. Niet wetende dat twee meiden uit Emmen hier nu zouden wonen met man en vriend en de 650ste verjaardag van het dorp zouden mogen vieren.
En daar stond ik dan. Met de buurt, bij iemand in de schuur, om te bespreken wat voor versiering er moest komen. Er werd besloten wat er ging gebeuren en er werden al snel afspraken gemaakt. Groepjes werden gevormd en mensen gingen aan de slag. Ik had weleens gehoord van buurtverenigingen en het versieren van buurten, maar nu ben ik er zelf onderdeel van. Op een broeierige maandagavond stond ik samen met de dames van de buurt versiering te maken.
Als iemand tien jaar geleden tegen mij had gezegd dat ik met mijn handen in stro (of was het nou hooi?) zou gaan wroeten en ik mij aangesloten had bij een buurtvereniging, zou ik diegene hebben uitgelachen. Ik weet nog dat we vroeger les kregen in zogenoemde Noaberschap. Dit bleef voor mij een abstract begrip. Tot nu. Het maakt mij gelukkig dat ik het enthousiasme en de stiekeme rivaliteit tussen de buurten mag meemaken.
En dan volgende week. Na weken (sommige buurten zelfs maanden) van voorbereiding barst het feest los. De buurten worden versierd, de vlaggen blijven uithangen, mensen zullen samen komen en iedereen zal erover praten. Vriezenveen viert zijn 650ste verjaardag. Alvast proost Vriezenveen, op nog vele jaren!
Reacties
Een reactie posten